Incidenteel gebeurt het dat een pachter van een regulier gepacht object geconfronteerd wordt met een verpachter die failliet gaat. Wat betekent dit faillissement voor de rechtspositie van de pachter? Kan hij gewoon blijven pachten, ervan uitgaande dat hij altijd de pachtpenningen op tijd heeft betaald en voor het overige er geen reden bestaat om de pacht op te zeggen? Recent blijkt dat er curatoren in faillissementen zijn die daar anders over denken.
Bij een faillissement krijgt de curator de leiding over het vermogen van de failliet en deze curator dient op te komen voor de belangen van de schuldeisers. Dat betekent dat een curator geďnteresseerd is in het te gelde maken van onroerende zaken, ook als deze verpacht zijn. Dat geldt temeer wanneer er geen hypotheek rust op deze onroerende zaak, want dan gaat de verkoopopbrengst niet op de eerste plaats naar de bank. Maar een pachter zal doorgaans slechts bereid zijn de verpachte waarde te betalen of mogelijk iets meer. Er zijn curatoren die met een beroep op een uitspraak van de Hoge Raad uit 2006 de pacht opzeggen wanneer de pachter niet meer wil betalen dan de waarde in verpachte staat. Zij vinden dat ze dit mogen doen, ondanks de pachtersbescherming uit het Burgerlijk Wetboek. Dat zou derhalve betekenen dat pachters in die situatie buitenwettelijk de pacht wordt opgezegd.
Het laatste woord over dit soort zaken is natuurlijk niet gesproken. Pachters dienen dit niet zomaar te accepteren en kunnen hun zaak voorleggen aan de Pachtkamer. Voor zover mij bekend is er over deze kwestie nog geen rechtspraak bekend.
Charles van Mierlo
GVK Advocaten Zwolle
