GVK Advocaten sloot onlangs een onteigeningsprocedure af waarin de rechtbank uiteindelijk een schadeloosstelling toekende die ruim driemaal hoger was dan het aanbod van de Provincie. Een melkveehouder beschikte over een langgerekte veldkavel met aan beide einden een ontsluiting op de openbare weg. De provincie plande een grote verkeersweg dwars over die kavel die daardoor in twee helften uiteen zou vallen met elk nog steeds een uitweg. De gemeente bepaalde vervolgens in een bestemmingsplan dat bij de ene helft de openbare weg zou worden afgesloten voor verkeer vanwege de opheffing van een spoorwegovergang. Onderhandelingen met de Provincie mislukten omdat die alleen een schadevergoeding bood voor de ondergrond van de verkeersweg en meende dat de veehouder zich in de toekomst maar tot de gemeente moest wenden met een vordering uit hoofde van nadeelcompensatie zodra die ene helft onbereikbaar was geworden door opheffing van de spoorwegovergang. De Provincie startte daarop een vervroegde onteigeningsprocedure. Het onteigeningsvonnis werd 4 maanden later ingeschreven in het kadaster. Dat moment is de peildatum voor de schadevaststelling. Ruim anderhalf jaar na de peildatum liet de gemeente een fietspad aanleggen waarop landbouwverkeer werd toegestaan, zodat ook die ene helft bereikbaar bleef voor de veehouder ondanks opheffing van de spoorweg. Twee jaar na de peildatum stelde de rechtbank de schade definitief vast. De rechtbank vond dat er op de peildatum geen uitzicht was op een ontsluiting van de ene overgebleven helft, zodat de waarde van die helft op dat moment was gehalveerd en door de Provincie moest worden vergoed. De waardedaling door de toekomstige onbereikbaarheid van die helft werd volgens de rechtbank veroorzaakt door de onteigening ten behoeve van de aanleg van de provinciale verkeersweg dwars door de kavel en niet door het plan van de gemeente. Dat die helft twee jaar na de peildatum alsnog bereikbaar was gebleven door aanleg van een fietspad was niet relevant.
Kees van Schaik
GVK Advocaten Zwolle
